de nacht valt helpeloos en dwingend

haar donkere gloed over ons en in ons tot de morgen er weer is

ongezien en onverbiddelijk keert zij terug in haar purperen gedachtegangen

alleen en bevredigd weet zij zich in jou genesteld geworteld verankerd

de nacht valt helpeloos en dwingend

haar donkere gloed over ons en in ons tot de morgen er weer is

ongezien en onverbiddelijk keert zij terug in haar purperen gedachtegangen

alleen en bevredigd weet zij zich in jou genesteld geworteld verankerd

zo is de nacht die jou meeneemt in haar val / altijd


drawing and text.
Arnhem, November 19 2020

het is stil en licht buiten door het raam bekeken
lijkt het stil en licht en net zo als hier binnen is en
in mij stormt het en licht het en is de grijsheid
wegzinkend in het donker in mij en van mij
en door mij wil ik stil en licht als buiten door
het raam bekeken.

collage, drawing, text
Arnhem, August 14 2015 / June 27 2020

daar is niemand gedragen
over de grijze velden
door de witte wind

daar is niemand gedragen
over de blauwe luchten
door de witte wind

daar is niemand gedragen
over de zwarte zeeën
door de witte wind


text April 26 2020

-------

collage, drawing, text
Arnhem, June 2, 2020

en wij
aldaar en daarin
in dezelfde tijd
met dezelfde lichamen
en dezelfde hoofden die we daarin willen zijn

en aldaar het te kunnen weten de weg
erheen en de weg weer terug te nemen
en te weten en te kennen aldaar en
alhier en altijd en van daaruit te gaan

met dezelfde lichamen en dezelfde
hoofden in dezelfde tijd te kunnen wij zijn

aldaar en alhier zijn wij en we gaan
en we weten en we gaan en we weten en we gaan en we weten elkaar te
vinden hier op dit plein met de blauwe vlaggen en de witte zon



drawing and text.
Arnhem, June 3 2020
(inspired by caos calmo, sandro veronesi)

en ik ondervind de liefde
voor alles te immens
terug te vinden
en te wachten
en te wensen
naar zoveel meer

en ik ondervind de liefde
dat ik de kleuren ervan niet kan voelen

en ik zou willen niet te moeten wachten
en ik zou wensen niet te moeten wachten

maar zoveel mensen
maar zoveel meer

en ik ondervind de liefde die voor alles te immens is om terug te vinden




drawing and text.
Arnhem, June 2 2020
(inspired by caos calmo, sandro veronesi)

de groene waaierdakken
boven me in kleur
en met velen zijn ze daar
alweer is het zo

en dragen ze de vogels bij elkaar naast elkaar boven op elkaar krijsend en pikkend en slapend en wachtend - teer ruisend zacht -

het teken van vertrek is tegelijk want niemand blijft achter daar als de zwarte spikkels in de lucht verdwenen zijn
was de laatste kreet hoorbaar als het afscheid zonder iets te zeggen en dan te denken alweer is het zo

 
Arnhem, 26 april / 16 mei 2020

I
wij zijn jong
en mooi

en zacht
en voor altijd

is het in emerald
en opalen bewaard

II
kleine zacht
kleine zachtheid

hoogheid
emerald en opalen

kijken en zien
we kijken naar elkaar

gracieus en vol liefde
en weten dat

wij elkaar pakken
en optillen

en tegen elkaar aanvleien
elkaars naaktheid voelen

jij zacht en zo zacht dat
ik mijn eigen naaktheid weet

III
de tuin is vol en groen en blauw en zoveel meer zijn daar de bloemen om mij te laten weten dat het niet erg is dat zij weggaat en dat ik haar verlies en dat ik haar ogen niet meer kan zien en dat ik het nooit zou weten omdat

IV
zij is zo jong
en zij is zo mooi
en zij is zo zacht
en zij is voor altijd in emerald en opalen bewaard

Paestum 2015 / Arnhem 2020

...

het is tijd
om ervan weg te gaan
om me te sluiten
nu
van onderen
tussen mijn benen
daar komt niets meer in

er mag alleen maar uit
want diep in mijn het leven
stroomt en beweegt en is vloeibaar
eruit nu: het gat is geslagen
helemaal en allemaal en weg nu

weg is het uit mij

als in het lichte van het blauw
diep in de aardebol gestopt
met man en macht daar in die diepte
de kleur van het licht te zien
en dan voor mij en ook voor jou te bewaren
daar in die diepte

daar in die diepte van die verre in de tijd te bewaren


- maandag 1 mei 2017, 18:15u