I

wij zijn jong

en mooi

en zacht

en voor altijd

is het in emerald

en opalen

bewaard

II

kleine zacht

kleine zachtheid

hoogheid

emerald en opalen

kijken en zien

we kijken naar elkaar

gracieus en vol liefde

en weten dat

wij elkaar pakken

en optillen

en tegen elkaar aanvleien

elkaars naaktheid voelen

jij zacht en zo zacht dat

ik mijn eigen naaktheid weet

III

de tuin is vol en groen en veel

van kleuren met bloemen die opeens

nogeens gaan bloeien

alsof het de laatste keer is dat zij haar lichtheid

aan mij wil tonen

om mij te laten weten

dat het niet erg is dat zij weggaat en ik haar verlies en

haar emerald en opalen ogen niet meer kan zien

en dat ik haar mag herinneren zoals zij was

jong en mooi en zacht

...

het is tijd
om ervan weg te gaan
om me te sluiten
nu
van onderen
tussen mijn benen
daar komt niets meer in

er mag alleen maar uit
want diep in mijn het leven
stroomt en beweegt en is vloeibaar
eruit nu: het gat is geslagen
helemaal en allemaal en weg nu

weg is het uit mij

als in het lichte van het blauw
diep in de aardebol gestopt
met man en macht daar in die diepte
de kleur van het licht te zien
en dan voor mij en ook voor jou te bewaren
daar in die diepte

daar in die diepte van die verre in de tijd te bewaren


- maandag 1 mei 2017, 18:15u